Stop de heropening van de mijn van "Nouveau Bourneix" voor de vraag naar goud!

Er is een vergunning verleend aan een Canadees bedrijf, gevestigd in London, om te zoeken naar minerale hulpbronnen (goud) in de mijn van Bourneix welke 21 jaar geleden gesloten is.

De mijn van Bourneix ligt op slechts enkele kilometers afstand van het vakantiedomein "Le Domaine du Moulin Neuf 1605" op de grens met Bourdoux.

Om te voorkomen dat het landschap verandert in een woestijn, er oorverdovend en continu lawaai zal zijn van ,machines en vrachtwagens en er vervuiling van grond- en oppervlaktewater zal plaatsvinden, tekenen bewoners van omliggende dorpen en gemeenten een petitie tegen heropening van de mijn.

Onderneem samen met ons actie en onderteken deze petitie voordat het te laat is!

Waar ligt de mijn van Bourneix precies?

De ingang van de goudmijn van Bourneix ligt in de Haute-Vienne, departement 87 nabij de plaats Champsiaux-Leyssart. De goudmijn bevindt zich ondergronds tussen de plaatsen Le-Chalard, Ladignac-le-Long en Jumilhac-le-Grand.

Op de kaart hiernaast zie je de 4 gebieden die beïnvloed worden door de huidige mijnbouwvergunningen rond Saint-Yrieix-la-Perche, daarbij behoord ook de mijn van Bourneix. 

Op de luchtfoto van Google Earth is het bovengronds terrein van de mijn te zien welke de ingang naar de ondergrondse mijn is nabij de plaats Champsiaux-Leyssart, hemelsbreed circa 12km afstand van ons vakantiedomein.

Stop vervuiling door mijnbouw!

Het is belangrijk voor ons om ons platteland te beschermen tegen het risico van vervuiling door mijnbouw. De natuur, het milieu, het water en de rivieren worden geëxploiteerd en geplunderd ten voordele van een ongebreidelde technologische ontwikkeling. 

De nevengevolgen in termen van ecologische schade (stofgerelateerde luchtvervuiling, wegenaanleg, transport, geluidsoverlast, verlies van eigendomswaarde en toerisme, enzovoorts!

Goudwinning is een bron van aanzienlijke milieu- en gezondheidseffecten en -problemen, die variëren afhankelijk van de ecologische context, de extractiemethoden en het type "erts". De effecten en uitdagingen omvatten landschaps-, gezondheids-, ecologische en hydrogeologische kwesties.

Er is momenteel geen manier om grote hoeveelheden goud te produceren zonder gevolgen voor het milieu. De meest genoemde risico's zijn:

• Ongecontroleerd vrijkomen van zuur mijnafvalwater (acid mine effluent, AME).
• Lozingen van zware metalen en cyaniden", twee soorten stoffen die op lange of zeer lange termijn potentieel gevaarlijk zijn voor metalen en metalloïden.
• Zwevende vaste stoffen (SS) die in waterlopen worden geloosd zijn ook een bron van troebelheid en mogelijke verstopping van paaigronden, wat bijdraagt aan de achteruitgang van aquatische ecosystemen.

Bovendien neemt door de winning van steeds armer wordende ertsen de hoeveelheid afval per ton geproduceerd goud toe, wat nieuwe en voortdurende milieubeoordelingsproblemen met zich meebrengt. Voor mijnbouwgeoloog Louis R. Bernier moet een nieuwe benadering van risico- en afvalbeheer rekening houden met deze parameter".

Een beetje lectuur over goudwinning

1 ton rots afgraven om 1 gram goud te vinden... waarom wel, waarom niet?

Waarom wel? Omdat de goudprijs sinds 2006 zowat verdrievoudigd is (€ 14.000/kg in 2006, € 43.000/kg in 2012 en nu zowat stabiel rond € 55.000/kg - it's all about the money). Voor alle duidelijkheid, de firma die de aanvraag heeft ingediend voor "Le Nouveau Bourneix" heeft 2 bestuurders in Canada, en 2 bestuurders in Zuid-Afrika... oké, ze hebben officieel een zetel in Orleans, met 1 persoon in dienst (70 jaar oud...), maar om dan te zeggen dat het een Franse firma is...

Waarom niet?

Verschillende redenen... Als we weten dat om 1 gram goud te verkrijgen, er 1 ton rots wordt afgegraven, vermaalt tot het stof is, bewerkt wordt met chemicaliën om uit dat stof het goud te trekken, gespoeld, en 2 maal verhit wordt tot meer dan 1000 graden celsius, moeten we ons dan niet de vraag stellen of dat niet een beetje veel energie is voor zo weinig resultaat? 

In onze regio zijn we verwend, hier vinden ze 3 à 4 gram per ton rots.. (uit het hoofd, ik heb mijn bron niet gecheckt), maar toch... 

Vragen die we ons dan ook moeten stellen, waar gaan die tonnen stof daarna naartoe? Het cyanure en/of mercurium dat wordt gebruikt, is dat niet gevaarlijk? Gespoeld? Maar we hebben al water te kort! En wat gebeurd er met de site, de biodiversiteit, fauna en flora,... tijdens en na de exploitatie? Lawaai, stofhinder, vrachtwagenverkeer???

President Macron heeft inderdaad opgeroepen om onze eigen grondstoffen te delven, om onafhankelijk te zijn van andere landen... nogmaals, de firma Aurelius Ressources is GÉÉN Franse firma. Maar we kunnen de roep om onafhankelijkheid begrijpen. 

Laat ons even kijken naar waarvoor het goud vandaag gebruikt wordt:

• 60% gaat naar juwelen en siervoorwerpen (20% hiervan gaan naar Indië, waar goud vaak als bruidschat wordt gegeven)
• 15% zit vast in pensioenfondsen en investeringen
• 15% ligt in de kelder van de nationale bank (goudstaven)
• 10% (maximum, het gaat eerder over 5 à 7%) gaat naar het industrieel gebruik.

Goud kan gerecycleerd worden. Op dit moment recycleren we 3 keer de hoeveelheid nodig voor het industrieel gebruik (de benodigde hoeveelheid zal nog stijgen door de stijgende vraag naar electrische auto's, maar dat is een andere discussie).

Nogmaals, gezien de hoeveelheid energie nodig om goud te delven, kunnen we niet beter onze gewoontes veranderen? Het aspect ecologie is al eerder aangehaald (chemicaliën, watervervuiling, verstoren van de ondergrond, biodiversiteit, energieverbruik,...), nog 1 opmerking. Een goudmijn is maar rendabel als er na de exploitatieperiode geen opvolging gebeurd... officieel moet de site daarna opgeruimd, gereinigd (depolué) worden, maar in de praktijk gebeurd dit niet, veel te duur! Wie blijft er dus met de verontreiniging zitten? Een mooi voorbeeld (not!) is Salsigne in het departement Aude.

In een goudmijn werken nog maar heel weinig mensen, heel veel taken zijn geautomatiseerd, daarnaast is het werken in een goudmijn gevaarlijk. Zeggen dat er jobs zullen gecreëerd worden is dus overdreven. Oké dan, een paar jobs worden gecreëerd. Maar wat met de jobs die verloren gaan (toerisme, land- en tuinbouw,...), en dit voor een veel langere periode dan de 15 jaar dat de mijn geëxpoloiteerd wordt.

De association CystExt heeft een heel dossier opgesteld hierover. De meeste van de informatie die ik je hier meegeef komt daaruit. Persoonlijk heb ik ook een probleem met het feit dat een groot aantal dingen boven onze hoofden wordt beslist. Dit dossier, bijvoorbeeld, staat gedurende 4 weken online. Maar er is geen enkele verplichting om erover te informeren. Als je het dus niet weet, weet je niet waarnaar je moet zoeken, en dat je moet zoeken.

Procedure van heropening van de goudmijn

Het heropenen van de goudmijn gebeurd in 2 fases: we zijn nu (juli 2023) in de eerste fase, het bedrijf Aurelius Ressources heeft een aanvraag ingediend om te exploreren, te bekijken of het rendabel is om weer te gaan graven. Als ze hiervoor toestemming krijgen, hebben ze 5 jaar de tijd. Het is nu, op dit moment dat we in actie moeten komen, want wanneer ze daarna een aanvraag indienen voor de exploitatie (het heropenen van de mijn), dan wordt deze zowat automatisch aanvaard. En dan zijn we vertrokken voor 15 jaar miserie (lawaai, vrachtwagens, stof, schade aan de biodiversiteit, waterverontreiniging,...).

Helaas wordt op geen enkel moment het advies van de bevolking gevraagd. De ondergrond is niet van jou, maar van de regering. Het enige wat er aan ons gevraagd wordt is of er vragen zijn... Het dossier staat online, het is dus nu het moment om vragen te stellen en de petitie te tekenen! 

Teken de petitie met ons!